بررسی انواع قطعات سیستم تعلیق و مشخصات آن

در این قسمت انواع قطعات سیستم تعلیق را همراه با مشخصات آن بررسی خواهیم کرد.

انواع قطعات سیستم تعلیق

انواع قطعات سیستم تعلیق عبارت است از:

1. بوش‌های بازو
2. اجزای فرمان
3. استرات
4. خروجی جانبی روتور ترمز

در ادامه هر یک از موارد فوق را بررسی خواهیم کرد.

1. بوش‌های بازو

بوش‌های بازوی کنترل OEM معمولا از لاستیک یا سایر مواد کامپوزیت انعطاف‌پذیر هستند. بسته به کاربرد، وضعیت بوش ممکن است از نظر بازرسی به راحتی قابل مشاهده باشد یا نباشد. با این حال، از نظر وجود لاستیک مفقود، ترک خوردگی یا آسیب‌های دیگر بررسی کنید.

از یک نوار فشردن استفاده کنید و سعی کنید پیوند و بوش را از این طرف به سمت دیگر حرکت دهید. همچنین، از یک جک برای بارگیری و تخلیه بازو استفاده کنید، در حالی که بوش (ها) را مشاهده کنید تا ببینید آیا بوش به بازو اجازه می‌دهد در حین چرخش بازو به داخل یا خارج حرکت کند. اگر حرکت بیش از حد مشاهده شد، یا اگر بوش تمایل دارد به جای برگشتن به عقب، در یک انتهای سوراخ باقی بماند، زمان تعویض فرا رسیده است.

پس از برداشتن بوش فرسوده، اگر نصب بوش جدید بسیار دشوار است، به تعویض بوش اورتان یک تکه یا دو تکه فکر کنید که نصب آن آسان‌تر است.
اگر یک بوش اورتان را انتخاب می‌کنید، یک پوشش از گریس یاتاقان چرخ با دمای بالا در داخل و خارج اعمال کنید. این کار نصب را آسان می‌کند و هر گونه صدای جیر جیر احتمالی را در حین حرکت بازو یا پیوند از بین می‌برد.

خودرویی که دارای سیستم تعلیق I-beam در جلو باشد دارای بازوهای شعاع است. فراموش نکنید که بوش‌های بازو را از نظر سایش، ترک خوردگی و شل بودن بازرسی کنید.

2. اجزای فرمان

بازرسی را با بررسی بازی آزاد در سیستم فرمان آغاز کنید.
با کلید روشن (برای باز کردن قفل فرمان) و موتور خاموش، همزمان با مشاهده حرکت چرخ، فرمان را به چپ و راست بچرخانید.
اگر چرخ‌های جلو در طول حرکت اولیه فرمان حرکت نکنند، بازی آزاد اضافی در سیستم فرمان وجود دارد (انتهای میله‌های گشاد یا سایه‌شده، جعبه یا قفسه فرمان شل یا فرسوده، بوش‌های پایه قفسه‌ای و غیره)

اگر بازی آزاد پیدا شد، از کمکی بخواهید که فرمان را بچرخاند در حالی که بدنه قفسه و پینیون را برای حرکت در بوش‌های پایه و میله‌های اتصال مشاهده می‌کند.
در قسمت جلویی استارت، همچنین بررسی کنید که آیا پایه استارت بالایی به جلو و عقب و داخل یا خارج از خودرو حرکت می‌کند که می‌تواند نشان دهنده فرسودگی یاتاقان‌های استرات بالایی باشد.

صدای کلیک یا ساییدن در پایه‌های پایه بالایی در حین چرخاندن فرمان نیز می‌تواند نشان دهنده فرسودگی یا آسیب دیدن یاتاقان‌های پایه بالایی باشد.

هنگام بازرسی میله‌های اتصال، در حالی که سیستم تعلیق تخلیه نشده است، فشار داخل و خارج را روی چرخ و لاستیک وارد کنید و در عین حال در هر میله بند را مشاهده کنید و احساس کنید که شل است.
بررسی سریع شل بودن انتهای میله خارجی را می‌توان با فشردن میله بست بیرونی روی بازوی فرمان برای مشاهده هرگونه بازی محوری (عمودی) انجام داد.
هر بازی عمودی قابل تشخیص نشان می‌دهد که انتهای میله باید تعویض شود.
همین امر در مورد سیستم‌های فرمان که دارای یک پیوند کششی است که بازوهای فرمان را به هم متصل می‌کند (مانند کامیون‌های سری F فورد) صدق می‌کند. با مشاهده حرکت در حالی که فرمان چرخانده شده است، اتصالاتی را که پیوند درگ را متصل می‌کنند، از نظر بازی جانبی و محوری بررسی کنید.

3. استرات

بدیهی است که جزء میرایی یک استرات (عملکرد کمک فنر) حاوی مایع هیدرولیک است. علائم خرابی استرات به سیستم تعلیق آسیب می‌رساند.
در دوره‌های آموزش تعمیر کمک فنر علائم خرابی آموزش داده می‌شود.
اگر علائم نشت روغن را در بالای لوله استرات مشاهده کردید، مهر و موم فرسوده شده است و قرار است استرات تعویض شود.
البته، پایه‌های جایگزین با فنر یا بدون فنر در دسترس هستند. قیمت‌ها را مقایسه کن. اغلب، خرید یک واحد پایه کامل که شامل فنر، پایه بالا و یاتاقان بالایی نصب شده است، اقتصادی است.

یاتاقان بالایی استرات به آن اجازه می‌دهد تا با چرخاندن چرخ‌ها بچرخد.
اگر بلبرینگ فرسوده یا آسیب دیده باشد، بلبرینگ بالایی می‌تواند بچسبد و باعث اتصال شود.

اگر هنگام رانندگی فرمان را بچرخانید، فرمان را رها کنید، و چرخ‌های جلو تمایل دارند به مرکز «چسبیده شوند»، این به وضوح نشان دهنده مشکل در یک یا هر دو بلبرینگ استرات است.
همچنین ممکن است در حین چرخش صدای ضربه ناگهانی یا کلیک شنیده شود.

در حالی که وسیله نقلیه پارک شده و سیستم تعلیق بارگیری شده است، فرمان را به جلو و عقب بچرخانید و برای هر گونه اتصال یا کلیک (به صورت بصری و گوش دادن به سر و صدا) مشاهده کنید. تعویض بلبرینگ استارت کار دشواری نیست (البته نیاز به برداشتن استرات، فشرده‌سازی فنر و R&R مجموعه کلاه بالایی دارد).

در حالی که سیستم تعلیق جلو خالی است و موتور خاموش است، قسمت بالایی فنر مارپیچ استرات را بگیرید و استارت را به داخل و خارج فشار دهید. هر حرکتی از استارت نسبت به بدنه نشان دهنده ساییدگی یا آسیب دیدگی پایه پایه بالایی است.

به طور طبیعی، فنرهای سیم پیچ را از نظر شکستگی، ترک یا اتصال سیم پیچ بررسی کنید. حتما ارتفاع سواری وسیله نقلیه را اندازه بگیرید و با مشخصات کارخانه مقایسه کنید. بدیهی است که افتادگی و ضعیف شدن فنرها و یا سایش یا آسیب دمپر نیاز به تعویض فنر و یا سیم پیچ دارد.

4. خروجی جانبی روتور ترمز

یک روتور ترمز که دارای خروجی جانبی بیش از حد است، باعث ایجاد ضربان پدال، همراه با پدال اسفنجی بالقوه می‌شود. خروجی جانبی به چرخش دیسک ترمز به داخل یاخارج از محور واقعی (لرزش دیسک) اشاره دارد.

قبل از اندازه‌گیری برای خروج جانبی، وضعیت بلبرینگ توپی را بررسی کنید، زیرا یاتاقان فرسوده می‌تواند علت خروجی باشد. همچنین، روتور باید با مهره‌های چرخ مخروطی به فلنج توپی محکم شود که مطابق مشخصات سازنده کاملاً گشتاور شده باشد.

خروجی به راحتی با استفاده از نشانگر شماره گیری قابل اندازه گیری است.
نشانگر را به مکانی متصل کنید که جامد است و همراه با روتور و توپی حرکت نمی‌کند، مانند بازوی کنترل پایین یا بازوی دوک و فرمان. پیستون نشانگر را در تماس با سطح دیسک، تقریباً 1/2 اینچ یا داخل صفحه از لبه دیسک قرار دهید.

نشانگر را طوری قرار دهید که پیستون 90 درجه نسبت به سطح دیسک باشد (از قرار دادن نشانگر در زاویه خارج خودداری کنید). نشانگر را طوری تنظیم کنید که یک پیش بارگذاری روی گیج حدود 00.50 اینچ قرار دهد.
نشانگر را صفر کنید. به آرامی روتور را تا 360 درجه کامل بچرخانید و میزان خروجی را یادداشت کنید. همیشه به مشخصات خروجی خودرو سازنده مراجعه کنید.

به طور کلی، رانوت در حدود 0.002 تا 0.005 اینچ قابل قبول است.
اگر خروجی بیش از حد باشد، ممکن است توسط خود روتور، مجموعه بلبرینگ توپی یا فلنج توپی ایجاد شود. توجه داشته باشید که فرسایش بیش از حد ممکن است نتیجه یک مجموعه بست‌های چرخ با گشتاور نامناسب باشد که می‌تواند باعث انحراف کلاه روتور شود.